Kanji
Kanji ha'e hína opa Chinañe'ẽ raikuéra ojeipurúva Hapõñe'ẽme.[1] Umi kanji niko peteĩ umi mbohapy ypykatu jehairãgui ojeipurúva ojehai hag̃ua Hapõñe'ẽme, umi mokõi ambuéva ojehero hiragana ha katakana, ojeikuaa rae va'erã mba'épa umívagui ojeipuru arã ojehaisévo peteĩ ñe'ẽngue.
Ñavõ kanji omoha'anga peteĩ he'iseha Hapõñe'ẽme, ndaha'éi Chinañe'ẽme ojejapoháicha, ikatúva omoha'anga he'iseha térã ojeipuruvéva omoha'anga ñe'ẽ pukuéra.[2]
Mandu'apy jehaijey
- ↑ Writing and literacy in Chinese, Korean, and Japanese. Amsterdam: John Benjamins Publishing Company. 1995. p. 305. ISBN 90-272-1794-7. https://books.google.com/books?id=WDw4gBaPjZgC.
- ↑ DeFrancis, John (1990) (en inglés). The Chinese Language. Facts and Fantasy. Honolulu: University of Hawaii Press. pp. 11-17. ISBN 0-8248-1068-6. http://es.wikipedia.org/wiki/La_lengua_china:_realidad_y_fantas%C3%ADa.
Joajuha jehaijey
- Aprendiendo kanji, en español.
- Diccionario Rui, español-japonés y japonés-español.