Tupinamba ñe'ẽ

Tupinamba ñe'ẽ (T-upynãmbá Nhe'ẽnga) ñe'ẽ herava avei Ñe'ẽngatú Tupinambáre távape, ha'e peteĩ tupi-guarani ñe'ẽ oñe'éva Pindorama hembe'y, Maranhão guive São Paulo tetãvoreme peve. Ha'ehína ñe'ẽ ymarehegua ha ndoñe'va ko'aḡame ha erimbaé ha'eva peteĩ ñe'ẽ oñe'éva haguére Pindorama hembe'ypa, peve saro'y XVII. Ko'ag̃a ha'ehína oimeraẽ ñe'ẽ (Nheengatú, Tembé,Suruí do Pará, Guajajara, ha ambueva) oñe'va Vrasilpe.

Anchieta, José de. Arte de gramática da língua mais usada na costa do Brasil. Ed. da Bibliotéca Nacional do Rio de Janeiro. Rio de Janeiro : Imprensa Nacional, 1933. Facsímile da 1. ed. (1595).

Ñe'ẽpukuaa ha Achegety

A Ã B E Ẽ G H I Ĩ Ĩ K M MB N ND NG NH O Õ P R S T U Ũ Ũ X Y Ỹ Ỹ

Ñe'ẽchapyrã

Tupã oheja ñandéve pa porokuaitáva
Tupinambá	Avañe'ẽ
1. Eimoeté ojepé Tupã 2. Añete eréteñéumé Tupã réra renõia 3. Eimoeté domingo, ámarátekóbeýmabé 4. Eimoeté nde rúba, nde sý abé 5. Eporapitíumé 6. Eporopotárumé 7. Emondarõumé 8. Nderémõteñeumé 9. Eñemomotárumé nde rapixára remirekó 10. Eñemomotárumé abé mbaé resé || Peteĩha rehayhu Tupãpavẽme ñande apoha. Ha’e Mokõiha nerehenoichéne Tupã réra reiete. Mbohapyha ndereipuruichéne aretepy Tupã mbojeroviávo. Irundyha nderu avei ndesýpe embojeroviava’erã katu. Poha nde reporojukaichéne. Poteĩha ndereipyhyichéne omenda’ỹva nde rehe ndive. Pokõiha nderemondaichéne. Poapyha neremopu’ãichéne japu nderapicha rehe. Porundyha ndereipotaichéne omenda’ỹva nde rehe ndive. Paha nde reipotaichéne nde rapicha mba’éva.

Hechave Avei

Tupi ha guarani ñe'ẽ
Nheengatú
Tembé
Avañe'ẽ